Prawdziwa przyjaźń trwa wiecznie;)

Tak jakbym widziała siebie z Dominiką 6 lat temu ;**

   Z moją przyjaciółką (nazwijmy ją  Dominika ) znam się od małego . 
Tak naprawdę zaczęłyśmy się przyjaźnić na wakacjach przed II klasą szkoły podstawowej . Wybrałyśmy wspólne hobby , którym był trenowanie karate. Następnym krokiem naszej przyjaźni było nocowanie u siebie co weekend lecz w IV kl. się to zmieniło bo więcej przedmiotów itp.Nasza klasa w I-III była duża więc podzielili ją na pół. W IV zaczęłyśmy przyjaźnić się jeszcze z dwoma przyjaciółkami. Klasa szósta była dla nas ciężkim czasem i to była moja winna bo bardzo zakolegowałam się z taką jedną , której nie darzyłyśmy szczególnym uczuciem ;D . Wszyscy(nawet mama)mówili ,że tacy ludzie się nie zmieniają a ja dalej robiłam swoje .Mieli racje zraniła mnie (kiedyś o tym napisze) ogromnie cierpiałam.Poświęciłam  dla niej naprawdę dużo a ona tak postąpiła .Wtedy przekonałam się ,że mogę liczyć na swoje przyjaciółki Wybaczyły mi to zaniedbanie ..Dominika była ze mną w każdej złej lub dobrej chwili.Wyprowadziłam się .Wiem jedno nasza przyjaźń nadal trwa.! Mogę na nich liczyć w każdej sytuacji i za to im bardzo dziękuje. ;)/M